Met de beste bedoelingen kunnen mensen in de omgang met elkaar de plank erg misslaan. Dit gebeurt helaas niet zelden in de bejegening van mensen met een handicap of chronische ziekte. Want wie zonder fysieke beperkingen leeft, kan zich het leven mét maar moeilijk voorstellen. Theologe Jacqueline Kool schrijft vanuit de ervaring van leven met een handicap. Vanuit die ervaring toetst zij goed bedoelde ideeën en praktijken in de wereld van (met name christelijke) levensbeschouwing en theologie. In het eerste deel van het boek stelt zij kritische vragen bij de gangbare religieuze beeldvorming rond ziekte en handicap. Zo worden het denken over ziekte als zonde, over lijden als weg tot God, liefdadigheidspraktijken en gangbare bijbelinterpretaties tegen het licht gehouden. Kool presenteert tevens nieuwe levensbeschouwelijke beelden die mensen met een handicap of ziekte als inspirerend ervaren. In het tweede deel van het boek geeft zij praktische tips om de omgang tussen mensen met en zonder fysieke beperkingen gemakkelijker te maken. Het wil religieuze gemeenschappen een handvat bieden om letterlijk en figuurlijk toegankelijker te worden voor mensen met uiteenlopende gezondheidssituaties. Naast tips voor communicatie bevat dit deel ideeën voor gespreksgroepen en liturgie, en voorbeelden van gebeden en preken.