In de saamhorige bundels Zo gezegd en Zo gezien heeft de schrijver overwegingen en opstellingen (zoals hij ze naar vorm en inhoud onderscheidde) bijeengebracht, waarin hij de halve eeuw overziet dat hij 'tussen de generaties heeft gestaan'. Daarmee verwijst hij naar het grote goed der traditie: dat mensen een culturele en godsdienstige erfenis ontvangen, haar een tijdland beheren en der door gevormd worden, om haar vervolgens weer over te dragen aan wie na hen komen. Die opeenvolgende drie geslachten corresponderen, als het goed is, met het geheim van de heilige Naam: de Enige heet 'de God van Abraham, van Izaak en van Jacob' genoemd willen worden.