In allerlei kringen wordt opnieuw gediscussieerd over normen en waarden. 'Ethiek in opkomst', kopte een dagblad onlangs zelfs,. Lange tijd is dit gesprek in onze cultuur taboe geweest. Maar er is breed in onze samenleving een gevoel ontstaan, dat we, bij alle ontwikkelingen en verworvenheden onderweg iets verloren hebben dat we int node missen. Woorden en symbolen lijken leeg te zijn geworden, en alles in liet leven lijkt beoordeeld te worden op functionaliteit. Hoe is dat zo gekomen? En hoe kan liet ook anders?

Aan zestien mensen in verschillende sectoren van de samenleving werd de vraag gesteld in hoeverre zij lijden aan het 'metafysisch vacuüm' waarin onze cultuur verkeert. En hoe zij daarmee omgaan. Uit hun antwoorden blijkt pas goed hoe groot de crisis is. Op allerlei terrein, ook in de theologie, blijken we de gevangene te zijn geworden van een bepaalde manier van denken. Cartesiaans', zo wordt deze manier van denken voorlopig gedefinieerd. Om deze denktrant te doorbreken, zullen heel wat machtsstructuren moeten worden ontmanteld. Maar niet tuinder kunnen we niet toe, willen we onze democratische samenleving redden. Meer nog: de schrijvers zetten 'de terugkeer van de uien"" in liet geheel van de schepping op de agenda.