Jonathan Edwards (1703-1758) wordt door velen gezien als dé theoloog van de opwekking. Hij was een origineel en geniaal denker en behoort zonder meer tot de grootste godgeleerden die Amerika heeft voortgebracht. Theologisch stond hij in de puriteinse traditie. Naast een groot theoloog was Edwards ook een bekwaam pastor. Hij hield van mensen en had inzicht in wat om kan gaan in het hart van een mens. In dit boek vloeien theoloog en pastor naadloos in elkaar over. Het is een verkorte uitgave van een van Edwards beroemdste werken: Religious Affections. Op overtuigende wijze toont de auteur aan dat echt geloof nooit buiten het gevoelsleven om gaat. Sterker nog, dat er van echt geloof geen sprake kan zijn wanneer onze gevoelens buiten spel blijven. Dit neemt niet weg dat gevoel ook een verkeerde rol kan spelen, met name in tijden van opwekking kunnen gevoelens tot grote verwarring leiden. Belangrijk is 'de geesten te beproeven of ze uit God zijn'. Hierbij wil jonathan Edwards helpen. Hoewel hij zijn boek schreef tijdens de Amerikaanse opwekking in de achttiende eeuw, heeft het nog niets aan actualiteit ingeboet. juist in deze tijd, waarin het gevoel weer een grote plaats krijgt, is een evenwichtig bijbels geluid van groot belang.