Gavriël Mantsoer voegt zich bij een groep zakenmensen die de onbegrensde mogelijkheden van het globalisme uit de jaren negentig willen verzilveren. Hij stijgt hoger en hoger in de hiërarchie van Israëls machtigste mensen, maar begrijpt steeds minder van de intriges waarvan hij deel uitmaakt.
Een aantal jonge mensen uit Londen – verstotenen en gedesillusioneerde idealisten – besluit op 11/11 een internationale demonstratie te organiseren waar 1 miljard mensen aan mee zullen doen. Zal hun actie de status-quodoen wankelen?
Een Amerikaans consultancybedrijf manoeuvreert tussen regimes op verschillende continenten. Maar dan dreigen krachten uit het verleden de praktijken van deze ogenschijnlijk liberale organisatie te ontmaskeren.
Deze drie verhaallijnen, elk verteld in een eigen karakteristieke stijl, staan centraal in Wereldschaduw. Ze worden op virtuoze wijze met elkaar vervlochten en vormen een fascinerend, veertig jaar omspannend portret van het mondiale systeem waarvan wij allemaal onderdeel zijn. 'Elk van ons had zo z’n eigen verhaal. We waren niet van plan geweest ons te verenigen: je kunt zelfs zeggen dat we door anderen bijeengekomen waren. Het was zo’n moment van puur overleven, iemand valt en krijgt een hand toegestoken, en als die hand ook valt? Dan hou je elkaars handen vast en val je samen.'

Zie ook vertaalster Sylvie Hoyinck over 'Wereldschaduw': het vertalen van de eerste zin.