Ik was nooit in Isfahaan

In Ik was nooit in Isfahaan vergezellen we Tommy Wieringa naar bekende en onbekende gebieden in de Caribische eilanden, Azië en Afrika. Maar ook naar Frankrijk, waar de schrijver een geliefde wil vergeten. Uit alle verschillende werelden en continenten komen de verhalen als bedoeïenen af op de geboren verteller en stilist die Wieringa is. 'De Sodade heeft een groot, warm lichaam en knort als een Russische grootmoeder in een bedstee', het is maar een van de vele vrolijke en originele vergelijkingen die dit boek rijk is. Dat leidt tot avontuurlijk en begeesterd proza, soms met een filosofische pendant, zoals in de beste reisverhalen van Cees Nooteboom, soms met de empathie van iemand als Lieve Joris, maar altijd met de kracht en het plezier van Tommy Wieringa zelf.