Je kunt nergens van op aan in het poëtisch universum van Erik Solvanger. Ogen worden in een zeepbadje te rusten gelegd, mannen gaan op hun handen staan om vervolgens hun hoofd in de aarde te boren, een wijsvinger ligt tot diep in de nacht wakker, moordenaars dringen de hemel binnen.
In zijn derde bundel neemt Solvanger zijn lezers mee in een wereld waarin het alledaagse en het bizarre, het lichamelijke en het mythische op angstaanjagende wijze in elkaar vervloeien. Dit resulteert in een verzameling speelse, burleske, maar steeds beklemmende gedichten.