In Alles waar ik spijt van heb keert de verteller na vele jaren terug naar de plaats van zijn jeugd, een stadje in het noorden van Frankrijk, om zijn moeder te begraven. Gedurende de periode die hij in het plaatselijke hotel, het mortuarium, de kerk en de kleine straatjes van het stadje doorbrengt, keert hij terug naar zijn kinderjaren. Hij denkt terug aan zijn mysterieuze grootouders en aan zijn vader die in een verre oorlog gestorven zou zijn. Maar hij herinnert zich vooral zijn geliefde moeder. Wat bracht hem ertoe haar en zijn geboorteplaats op zijn zestiende te verlaten om nooit meer terug te keren?