Ben Ruwiel ziet aan hoe Amsterdam de bevrijding herdenkt. Hijzelf is arbeidsongeschikt terwijl zijn vrouw Corrie - vroeger een verzetsheldin - vegeteert in bed. Ben maakt grote schoonmaak en ruimt onder andere haar oude verroeste brommer op. Een deel van de dag besteedt hij op zoek naar een nieuwe. 's Middags neemt hij zijn oude hond mee naar de volkstuin en doodt het dier uit medelijden. Met een gevonden wrak van een brommer begeeft hij zich op weg naar huis, zonder daar ooit aan te komen... Deze roman waarin autobiografiese elementen geen rol spelen, is een ontroerend en meesterlijk geschreven drama.