Vele Amsterdammers dachten in de herfst van 1983 hetzelfde. Ze zagen zijn foto in de krant en riepen uit: 'Hè? Wimpie?' Dat Willem Holleeder tot zoiets in staat was. Van de andere drie gefotografeerden hadden ze het misschien voor mogelijk gehouden dat ze achter de ontvoering van Freddy Heineken zaten. Maar niet van Onze Willem. Die rustige jongen uit dat nette gezin in het dwarsstraatje leek daar het type niet voor.
Later, na zijn straf, zou Holleeder opnieuw in de publiciteit komen, als vermeende bendeleider en sluwe afperser van zakenlieden. 's Lands meest beruchte crimineel zou weer voor vele jaren 'voor schut gaan', zoals ze in zijn bakermat, de Jordaan, zeiden.