In haar debuut Leger onderwerpt de jonge dichter Mieke van Zonneveld (1989) zich aan een gemystificeerd en genadeloos zelfonderzoek. In uiterst beheerste taal heeft ze lief en tolt ze om. Onder de woorden sluimert voortdurend het risico om uit het volle leven geknipt te worden. Alleen in dromen bestaat de mogelijkheid barrières te slechten.