'God zegene John Bayley, die ons de waarheid vertelt over het huwelijk en ouder worden, en over de banden die ons binden zolang wij uit vrije wil door de liefde verenigd zijn.' - Washington Post

IRIS EN HAAR WERELD:
Het hartverscheurende verhaal van het laatste levensjaar en de dood van Iris Murdoch; een schitterend vervolg op het succesvolle Elegie voor Iris.

In deze nieuwe herinneringen van John Bayley aan Iris Murdoch schetst Bayley op ontroerende wijze hun laatste jaar samen. Iris bereikt de terminale fase van Alzheimer en heeft op het eind volledige verzorging nodig. Bayley beschrijft ook de vele vrienden om hen heen: allegorische figuren als dokter Alzheimer en Eenzaamheid, reisgenoten op het doodlopend pad van John en Iris' gezamenlijk leven. En terwijl Iris haar geheugen langzaam maar zeker totaal verliest, probeert hij zijn eigen herinneringen aan zijn eigen jeugd in India en aan zijn leven met Iris uit hun slaaptoestand te bevrijden.
John Bayley spaart noch Iris noch zichzelf; hij vertelt hun verhaal zonder een blad voor de mond te nemen. Daarnaast vertelt hij over de onvergetelijke scènes van zijn jeugd: zijn kindertijd in koloniaal India, de vakanties aan de Engelse kust; en over zijn ontdekking van de kracht van de literatuur, vooral van het werk van Dickens, Elizabeth Bowen en Proust.
Dit is een prachtig boek van een bescheiden, genereuze en briljante man, wiens subtiele observaties over de smart en de vreugde in zijn eigen leven de lezers hetzelfde helende inzicht zullen geven als zijn vorige boek, het alom bejubelde Elegie voor Iris.

John Bayley (India, 1925) is een bekend literair criticus van The New York Review of Books en heeft meer dan dertig jaar gedoceerd aan de Universiteit van Oxford. Hij was voorzitter van het Booker Prize-comité en publiceerde studies over onder anderen Tolstoj, Thomas Hardy en Jane Austen. In 1955 trouwde hij met Iris Murdoch (1919), die toen filosofie onderwees aan het St. Anne's College in Oxford en net haar eerste roman had gepubliceerd. Bayley woont en werkt in Oxford.

'Een excentrieke, buitengewoon ontroerende liefdesgeschiedenis.' - Alain De Botton

'Bayley heeft niet zozeer een vervolg geschreven op zijn eerdere boek, eerder een bijbehorend deel, waardoor het eerste zowel verrijkt als verlengd wordt. Het is een opmerkelijke prestatie zo'n recente pijn zo vlug en op zo'n natuurlijke wijze om te vormen tot kunst.' - Times Literary Supplement