Corrado, de hoofdpersoon in "Het huis op de heuvel", is als docent werkzaam op een school in Turijn wanneer de oorlog uitbreekt. Gedesillusioneerd trekt hij zich terug uit de stad, de heuvels in. Tijdens een wandeling over de heuvel met zijn hond Belbo, zijn laatste vertrouweling, hoort hij stemmen uit een huis aan de andere kant van de helling. In het verduisterde huis, waar een groep mensen met elkaar de nacht doorbrengt omdat Turijn geteisterd wordt door nachtelijk luchtalarm, ontmoet Corrado een jeugdliefde, Cate. Zij heeft een kind bij zich en Corrado piekert over de vraag of het zijn zoon is. Op een dag worden Cate en haar vrienden door de Duitsers opgepakt. Corrado vreest dat ook hij wordt gezocht en duikt een tijdlang onder in een priestercollege op het platteland. Terwijl om hem heen de oorlog woedt, keert hij te voet terug naar de heuvels van zijn jeugd. Daar beseft hij dat hij zijn leven heeft geleefd in een illusie, een isolement, 'als een jongen die bij het verstoppertje s