In Roosje gaat Gerard van Westerloo op zoek naar zijn gestorven moeder. Ze was een goede moeder. Maar ze was ook een onbekende. Wie was ze als kind? Als meisje? Als jonge vrouw?

Over 'vroeger' heeft ze niets nagelaten. Geen brieven. Nauwelijks foto's. Bijna geen herinneringen. Waarom niet? Waarom vertelde ze nooit over de tijd dat ze nog geen moeder was? Zijn zoektocht voert Gerard van Westerloo naar onbekende ooms en verzwegen tantes, naar weeshuizen en naar dienstbodenkamertjes, naar een vergeten grootmoeder en ten slotte naar een geheim dat het zwijgen van zijn moeder verklaart. En dan begrijpt hij dat ze ooit het besluit genomen moet hebben: ik word een goede moeder.

Eerder verschenen van Gerard van Westerloo bij De Bezige Bij De laatste dagen van een kolonel en Voetreiziger, dat binnen een jaar vijf drukken beleefde en waarover de Volkskrant schreef: 'Van Gerard
van Westerloo wil je elke zin citeren.'

Over Roosje:

'Het ontroerendste boek dat ik in jaren las.' Koos Postema in het Algemeen Dagblad

'Een schitterend, wonderlijk warm boek.' Martin Ros voor de TROS radio

'Gevoelig en geestig, nuchter en teder.' Marjo van Soest in Opzij