In De grote woede van M. neemt de hoofdpersoon afscheid van een vriend die sterft aan AIDS - een woord dat zorgvuldig wordt vermeden in deze novelle. Des geschiedenis van hun vriendschap is ook de geschiedenis van een tijdperk. De gestroomlijnde manier waarop de seks was georganiseerd, ontdaan van onhandige inleidingen en lastige vragen, de snelheid en de anonimiteit waarmee ze zaken deden, de keur aan ontmoetingsmogelijkheden - van park tot nachtsauna -, het waterdichte contract waardoor partners voor een nacht, of liever nog voor een uur met elkaar verbonden waren, behoren definitief tot het verleden. De grote woede van M. gaat niet alleen over de zieke, maar ook over de achterblijver die opnieuw zijn positie moet bepalen in een verziekte en ontregelde 'lusteconomie'. Deze novelle is daarom ook een aanklacht tegen de pretenties van de 'vrije moraal'.

Stephan Sanders (1961) is columnist voor de Volkskrant en essayist voor verschillende bladen.

In 1989 publiceerde hij een brochure over de Rushdie-affaire, Gemengde ervaringen, gemengde gevoelens, die bekroond werd met het Charlotte Köhler stipendium. Hij debuteerde in 1991 als schrijver van literaire fictie met Ai, Jamaica! Een bundeling van zijn columns verscheen in 1992 onder de titel Conny Francis of de onschuld van Amerika.