Lorna Martin heeft nooit een hoge pet op gehad van therapie. Als je problemen hebt, los je ze op, of je vlucht in een boek of in drank. Maar wanneer blijkt dat haar getrouwde minnaar er een tweede minnares op nahoudt en ze
voor de derde keer in één week haar vliegtuig mist, neemt ze een besluit. Ze gaat in therapie. Tot haar schrik is haar therapeut geen warme persoon met een luisterend oor maar iemand die vervelende, confronterende vragen stelt. Lorna heeft de neiging hard weg te rennen, maar ze zet door. Schoorvoetend geeft ze toe dat ze verliefd is op het idee van verliefd zijn. Dat ze jaloers is op haar kleine neefje. En dat ze heel erg haar best doet een onafhankelijke vrouw te zijn, maar wel steeds van iedereen goedkeuring nodig heeft. Na een jaar therapie
begint ze te snappen wie ze is en wat ze wil, en doet ze een dappere poging dat te bereiken.