Karl Wittgenstein maakte fortuin in de ijzer- en staalindustrie en werd een van de rijkste mensen van Europa; in Wenen bezat hij een aantal paleizen. Componisten als Brahms, Mahler en Strauss kwamen er over de vloer. Zo er al een bindende factor binnen het gezin Wittgenstein was, dan was het de muziek. Als vader oefende Karl Wittgenstein een tirannieke invloed uit op zijn acht kinderen. Drie van zijn zonen pleegden zelfmoord. De vierde, Paul, werd een wereldberoemd pianist (hij verloor zijn rechterhand in de Eerste Wereldoorlog, en Strauss, Prokofjev, Ravel en Britten schreven voor hem stukken voor de linkerhand). Ludwig, de jongste zoon, werd een van de grootste filosofen van de twintigste eeuw. Bij nagenoeg alle gezinsleden grensde genialiteit aan waanzin. Het gezin werd ten slotte uiteengereten door onenigheid, geld, krankzinnigheid en twee wereldoorlogen.