Vier verhalen in deze dubbele Bommelpocket: 'De pronen', 'De zonnige kijk', 'De ombrenger' en 'De minionen'. 'Zelfs een held,' aldus de heer O.B.B. te R. in een reactie op Had ik maar beter geluisterd, 'heeft weleens een misverstand in zijn denkraam, dat men hem in de schoenen kan schuiven. Maar men mag het hem niet in de mond leggen omdat het een bittere pil is, die hem voorgoed het zwijgen kan opleggen. En dat zou de hartader van onze cultuur tot op de bodem treffen.' Een ragfijn spel ontlokte hem het volgende: 'Wat een geluk, dat een ontmaskerd meesterwerk als het onderhavige het daglicht ziet voor het te laat is. Als heer, die op zijn tellen past, zit ik er vol van, zodat ik niet zal nalaten het steeds weer te herhalen, terwijl de geneesheer mij volstrekte rust heeft voorgeschreven. Maar als ik zou sterven zonder dit te hebben gedaan zou ik er mijn hele leven spijt van hebben.'