In de decennia tussen zijn debuut 'Dubbelspel' (1973) en zijn nieuwverschenen 'De deserteurs' (2006), publiceerde Frank Martinus Arion drie romans: 'Afscheid van de koningin' (1975), 'Nobele wilden' (1978) en 'De laatste vrijheid' (1995). Alledrie worden ze gekenmerkt door een sociaal en politiek engagement, dat met de jaren actueel is gebleven. Arion toont zich een gedreven en meeslepend verteller, die zich expliciet uitspreekt tegen zaken als racisme, onderdrukking en globalisering. De vrijheid waarnaar Arion zoekt moet worden veroverd op politiek, economisch, cultureel en persoonlijk gebied. Daarbij schrijft hij altijd spannend en meeslepend: uiteindelijk heeft hij een boodschap, maar ook moet de lezer vermaakt worden.
Over 'Afscheid van de koningin':
'Afscheid van de koningin is als politieke roman uniek.' - NRC Handelsblad

Over 'De laatste vrijheid':
'De laatste vrijheid is een rijk boek dat je doet hopen dat de schrijver niet weer zestien jaar zal wachten voordat hij er nog een schrijft. Het is buitengewoon spannend.' - AD

'Hij heeft in dit boek een wereld ingericht die je de echte wereld even doet vergeten. Arion houdt je van begin tot eind in spanning.' - Hans Warren