Het leven van de briljante componist en dirigent Gustav Mahler (1860-1911) werd bepaald door heftige crises. Zijn ouders stierven in 1889, waarna hij voor zijn vele broertjes en zusjes moest zorgen. Zijn geliefde dochtertje overleed in 1907 en in datzelfde jaar moest Mahler ontslag nemen als dirigent van de Weense opera.
Telkens weer wist Mahler de rampspoed te overwinnen door zijn gekwelde gevoelsleven om te zetten in grootse muzikale werken. De laatste crisis vond plaats in 1910, toen Mahler erachter kwam dat zijn vrouw Alma hem bedroog met de architect Walter Gropius. Hij voelde zich verraden en verloren, kreeg een zenuwinzinkingen reisde af naar Nederland, omdat hij had vernomen dat Sigmund Freud daar verbleef. Tijdens een vier uur durende wandeling door Leiden wist Freud Mahlers innerlijke rust enigszins te herstellen. Maar Mahler werd niet meer de oude. Hij werd ziek en stierf een jaar later.
Gustav Mahler. Een leven in crisis is een genuanceerde kijk op hoe Mahlers werk en leven op elkaar inwerkten en tegelijk een scherp psychologisch portret van een gekweld man.
In Nederland is Mahler altijd een veelgespeeld en -beluisterd componist geweest. Dankzij Mengelbergs vriendschap met Mahler werd deze traditie in gang gezet, en tot en met Chailly hebben de chef-dirigenten van het Concertgebouworkest de Nederlandse Mahler-traditie hoog gehouden. Deze biografie, de eerste volledige Mahler-biografie in het Nederlands, zal een gretig onthaal vinden bij de talloze Mahler-fans en bij liefhebbers van geschiedenis en biografieën.