''Het werkt verhelderend opvoedingsproblemen te benaderen als interactieproblematiek. Met deze uitspraak wordt bedoeld dat het kind in problemen raakt met mensen uit zijn omgeving, en wel op zo'n manier, dat zijn gedrag bij anderen altijd weer juist die reacties uitlokt, die de moeilijkheden laten voortduren of zelfs verergeren.

In deze analyse wordt problematisch gedrag van kinderen niet beschreven vanuit oorzakelijke verbanden, maar vanuit een wisselwerking waarbij de kans bestaat dat interactionele cirkels zichzelf instandhouden. Een dergelijke benadering biedt interessante aanknopingspunten voor diagnostische beschrijvingen en handelingsplannen.
In de Interactiewijzer is deze aanpak zowel theoretisch als praktisch uitgewerkt. Problematische vastgeroeste interactiepatronen worden doorbroken door specifieke sociale vaardigheden gericht te beïnvloeden. Interactiewijzer geeft hiervoor een tweeledige aanpak:

* er worden groepssituaties gecreëerd die bij het kind het vanzelfsprekend gebruik van ontbrekende sociale vaardigheden uitlokken
* de professionele opvoeder krijgt aanwijzingen om zijn pedagogische stijl voor dat kind kritisch te beoordelen en, zonodig, bij te stellen.
De adviezen zijn toegesneden op de dagelijkse praktijk in de groep.

De auteurs zijn beiden psycholoog en hebben een ruime ervaring binnen de (semi-) residentiële hulpverlening en het speciaal onderwijs.''