Steeds meer mensen met een complexe hulpverleningsproblematiek dreigen als pionnen tussen instellingen heen en weer worden geschoven te worden en uiteindelijk tussen wal en schip belanden.

In dit verband vinden er binnen de zorg-, hulp- en dienstverlening ingrijpende veranderingen plaats. Deze zijn gebaseerd op de overtuiging dat samenwerking tussen verschillende hulpverleningsinstellingen en disciplines noodzakelijk is. Een samenwerking die moet leiden tot de co rdinatie van zorg-, hulp- en dienstverlening rond n cli nt(systeem) en die voorkomt dat mensen door de mazen van het net vallen.

Een werkwijze die als antwoord op deze ontwikkelingen wordt gebruikt, is casemanagement. Door middel van casemanagement komt men tot een integrale vorm van hulpverlening, waarbij verschillende hulpverleners inhoudelijk met elkaar samenwerken, ieder vanuit een eigen deskundigheid, opvattingen en mogelijkheden. Dit proces wordt begeleid door een casemanager.

Dat de cli nt de belangrijkste actor is, overeenkomstig zijn mogelijkheden, moet het leidend principe van de hulpverlening zijn en dus ook van casemanagement.

De auteurs willen aan de hand van theorie en gerichte oefeningen de vaardigheden van het casemanagement aanleren. Zij maken een vertaling vanuit de algemene vaardigheden en algemene theorie naar werkvelden waarop men met casemanagement of afgeleiden daarvan werkt. Deze terreinen zijn o.a. de zorg voor mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke handicap, de reclassering, de jeugdhulpverlening, de psychiatrie, de gezondheidszorg, het ouderenwerk en het maatschappelijk werk.

4e druk