De steeds hogere eisen aan de competentie en vakbekwaamheid van de verpleegkundige maken een verdergaande specialisatie noodzakelijk.

De neuroverpleegkunde is daar een direct gevolg van, maar de ontwikkeling zet door en heeft ook binnen deze beroepsgroep weer geleid tot verpleegkundige specialisten, onder andere werkzaam binnen de neurorevalidatie en in de zogeheten Stroke Care Units. Dergelijke vernieuwingen hebben uiteraard gevolgen gehad voor het opleidingstraject en dus voor Neurologie voor verpleegkundigen, een leerboek dat al sinds 1979 een prominente plaats inneemt binnen het onderwijs aan aankomende (basis) verpleegkundigen.

In deel I van de volledig herziene, zevende druk worden de verschillende fasen van het verpleegkundig proces besproken. De nadruk ligt op het verwerven van de specifieke vaardigheden, nodig om het verpleegkundig proces gestalte te kunnen geven. Deel II beschrijft de belangrijkste neurologische ziektebeelden, met aandacht voor de oorzaak, de verspreiding, het beloop en de prognose. Uiteraard worden daarbij zowel de medische als verpleegkundige behandeling in al hun facetten belicht. Deel III is in feite een synopsis van hetgeen eerder in de opleiding is behandeld op het gebied van de anatomie en fysiologie. Vanuit de beide overige delen wordt regelmatig naar dit deel verwezen. Inspelend op de ontwikkelingen binnen het onderwijsveld is er veel zorg besteed aan de onderwijskundige aspecten. Casu stiek en opdrachten verlevendigen de tekst, en zijn zo gekozen dat ze aansluiten bij de dagelijkse praktijk en daar ook daadwerkelijk kunnen worden toegepast.

Neurologie voor verpleegkundigen is in de eerste plaats bestemd voor verpleegkundigen in opleiding op de kwalificatieniveaus 4 en 5. De uitgave is daarnaast geschikt als naslagwerk voor onder meer verpleegkundigen op een neurologische afdeling, voor fysiotherapeuten, maatschappelijk werkers, arbeidstherapeuten en logopedisten.

7e druk