In 1998 gaf de Amerikaanse journalist en zeilfanaat John Burnett gehoor aan een omroep van het World Food Programme om de stervende bevolking van Somalië te hulp te schieten. Zijn opdracht: met zijn waterskiboot hulpgoederen en medicijnen het binnenland in brengen. Het zou het begin zijn van een krankzinnig avontuur, waarin de natuur in wreedheid wedijverde met schietgrage, gedrogeerde kindsoldaten. Burnett ondervond aan den lijve het lot van de moderne hulpverlener: met vrijwel lege handen, zonder afdoende bescherming, stand zien te houden in de vuurlinie. Zijn ervaringen in Somalië veranderden zijn kijk op internationale hulpverlening drastisch, wat zijn boek behalve tot een persoonlijk relaas van een avontuurlijke episode, ook tot een aanklacht maakt tegen de onverantwoorde wijze waarop hulpverleners op pad worden gestuurd.
Burnett maakte eerder indruk met zijn alarmerende boek Terreur op zee, dat ruimschoots aandacht kreeg in de media en dat in vijf talen werd vertaald. Hij is werkzaam als freelance journalist, met Haarlem als thuisbasis.