Maria Sibylla Merian (1647-1717) werd in Frankfurt am Main geboren als dochter van de destijds beroemde graveur en uitgever Matthäus Merian en een Nederlandse moeder; haar eerste kunstonderricht ontving ze van haar stiefvader, de stillevenschilder Jacob Marrel, en diens leerling Abraham Mignon. Als kind al raakte ze in de ban van insecten en bloemen, die ze later zo fraai en nauwgezet zou verbeelden.
Maria Sibylla Merian was kosmopoliet: ze woonde in Frankfurt, Nürnberg, Waltha State (een labadistenklooster in Friesland), Amsterdam en Suriname. Als een der eersten bestudeerde zij systematisch de ontwikkelingsstadia van vlinders, die zij in tekeningen en aquarellen vastlegde om deze vervolgens te laten drukken. Met haar onderzoek legde zij, een halve eeuw vóór Linnaeus, de basis voor de entomologie (insectenkunde). Ook behoorde zij tot de beste 'botanische' kunstenaars van de late zeventiende eeuw. Buiten haar kunstzinnige en wetenschappelijke activiteiten was Merian moeder van twee dochters en ondernemer: ze handelde in verven en dierpreparaten, werkte als tekenlerares en gaf haar eigen boeken uit.
In 1699 ondernam zij een expeditie naar Suriname om de tropische planten- en dierenwereld te ontsluiten; ze verbleef er in totaal twee jaar - een zeer inspannende tijd. Daar werd ook de kiem gelegd voor haar monumentale boek over de insectenwereid van Suriname, waarin zij de rupsen en insecten behandelt in samenhang met de planten en bloemen die hun tot voedsel dienen.
Maria Sibylla Merion, kunstenares en natuuronderzoekster is de eerste monografie over Merian die recht doet aan haar veelzijdig oeuvre. Uniek zijn enkele brieven van haar hand, alsmede ruim veertig niet eerder getoonde aquarellen uit Sint-Petersburg.