In 1897 kopen Karin en Carl Larsson de boerderij Spadarfvet, inclusief bijgebouw en een enorme lap akker- en grasland, met bossen, viswater en zelfs een eiland. Het echtpaar is gewend aan het sociale leven uit hun Franse tijd, en de ambachtslui, boerenknechten en dienstmeisjes worden direct opgenomen in de Sundborner familie. De Larsson waren geheel zelfvoorzienend. Ook de kinderen hielpen bij alle ambachtelijke en agrarische werkzaamheden. De boerderij werd uitgebouwd en verbonden met het oude huis. In dit visuele dagboek vertelt Larsson over het leven op een Zweedse boerderij: van houthakken en ijszagen tot en met vissen, zaaien en oogsten.