De Russische volksaard leert men niet alleen kennen uit de werken van grootmeesters als Toetwenjev, Tolstoj en Dostojevski, maar ook uit de overgeleverde volkspoëzie en heldenliederen. Hieruit wordt men de oneindige uitgestrektheid van het land gewaar en leert men een volk kennen in welks gemoed naïviteit en diepzinnigheid dicht bij elkaar liggen. Een bonte fantasie treedt aan de dag; bovenmenselijke helden, met karaktereigenschappen die de idealen van het volk belichamen, volbrengen ongehoord dappere daden. Met het optekenen van de sprookjes werd waarschijnlijk in de 12de eeuw een begin gemaakt. In de 19de eeuw, het tijdperk van de romantiek en het opkomend nationalisme voltooide Alexander Afanasjev, de Russische Grimm, 8 delen met volkssprookjes, waaruit eerst in Duitse en nu in Nederlandse vertaling een keuze is gemaakt.