Ik moet toch een leven kunnen opbouwen na Afrika, denkt Corinne Hofmann bij zichzelf na een lezing over haar leven bij de Masai. Ze besluit een sabbatical te nemen en op zoek te gaan naar wat ze nu echt wil. Ze maakt een lange voettocht van 720 kilometer door Namibië en laat zich meevoeren door dit prachtige land. Ze mijdt Kenia echter zeer bewust, om eindelijk los te komen van haar verleden daar. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Corinne moet toegeven dat Kenia trekt... Als haar dochter Napirai te kennen geeft dat ze haar vader wel weer zou willen zien en zou willen weten waar haar wortels liggen, nemen ze een aantal weken vrij om Napirais geboorteland beter te leren kennen. Eenmaal weer in Kenia wordt Corinne net als in De blanke Masai wederom in vervoering gebracht door de prachtige rode kleuren van de Masai-krijgers en de onvergetelijke geuren van haar tweede vaderland. Na hun gezamenlijke reis komt het dan eindelijk tot een ontmoeting en behoedzame toenadering met Lketinga, Mama Masulani en haar halfzusjes.