Roya Hakakian groeit op als joods meisje in Teheran, de hoofdstad van Iran. Haar vader is hoofd van een middelbare school en wordt geroemd om zijn gedichten. Roya droomt ervan schrijfster te worden, maar in februari van 1979 veranderen haar leven en haar land voorgoed: Ayatollah Khomeini komt terug uit zijn ballingschap van vijftien jaar en na 2500 jaar komt er een einde aan de monarchie.

Het duurt niet lang voor de familie van Roya vluchtplannen moet maken; het leven in Iran is voor intellectuelen te gevaarlijk geworden. Leven in het land van 'nee' is een rijkgeschakeerd portret van een jeugd en puberteit in het Teheran van vlak voor en tijdens de revolutie. In een krachtige stijl en met een droog gevoel voor humor vertelt Roya over haar familie, haar vrienden en het normale schoolleven. Maar ook vertelt ze over het veranderende politieke en sociale leven in Iran.

Voor vrouwen, die in de tijd van de sjah nog in minirok over straat konden, waren de veranderingen het grootst. Het werd steeds gevaarlijker om als vrouw een eigen mening, een kleurrijk vocabulaire, een politiek standpunt te hebben of zelfs levenslust uit te stralen. Roya had het allemaal en straalde erg veel levenslust uit. Het verlangen groeide om weg te vluchten uit het door haar zo geliefde Teheran, om niet meer te willen leven in het land van 'nee'.