In het onweerstaanbaar uitdijende en vooral absurde universum van de verschillende Donjon-reeksen. waarvan Donjon Zenit de hoofdreekfs is. is Hemd van de nacht het eerste deel in het tijdperk Ochtendgloren, waarin de schepping van de slottoren. de Donjon, bepalend is voor de verhalen. Min of meer dan. Dat wil zeggen, hoe het precies zit, daar komt de lezer vanzelf wel achter. Zeker is dat het verhaal ongeveer zo begint…
‘Het was de tijd van de grote koninkrijken en die tijd is voor bij. De onveranderlijke wereld van mijn jeugd bestaat niet meer. En vandaag hoor ik dat ik een oom heb!’ Omdat er wieng uitzicht is op positieve. vormende evenementen -de oorlogen tegen de Orks en tegen de kwelduivels in het Westen zijn verleden tijd- stuurt vader Arahoe Hameleck zijn zoon. de laatste Hameleck, de deur uit om in de grote stad bij een invalid oom de broodnodige levenser varing op te doen.
Zoals dat bij dergelijke opovoedkundige processen gebruikelijk is, ontomoet de jonge Hameleck op zijn reis verschillende merkwaardige personages. Zoals de leden van een bende struikrovers die hem zijn dagbroek afpakken, en de arts Hippoliet. die op weg is naar de hoofdstad omdat daar de verbranding van een Bombaste op het programma staat. Hoe het zij. eenmaal op de plats van bestemming ontmoet het Hameleck-jong de bloedmooie Alexandra. en zij is nog maar de minste van de gevaren die hem wachten. Toch?
Ik kan het niet simpeler zeggen dan dat ik als schrijver jaloers ben. jaloers op de Donjonse eenvoud. de Donjonse rijkheid en de Donjonse humor. Door de knie diep buigen. -Ronald Giphart