Met Augustus veertien verwezenlijkte Solzjenitsyn een langgekoesterde droom. Al als beginnend student had hij het plan opgevat een groots historisch epos te schrijven, in de geest van Tolstojs Oorlog en vrede, over de Russische revolutie. Hij besefte dat het niet goed mogelijk was recht te doen aan de revolutie zonder de Eerste Wereldoorlog daarbij te betrekken, en besloot zich te richten op een veldslag die naar zijn mening bepalend was voor het verloop van die oorlog. Hij deed uitvoerig historisch onderzoek en schreef vervolgens een aantal hoofdstukken van zijn roman, die hij de voorlopige titel R-17 meegaf en waarin hij een hoofdpersoon introduceerde die zich, conform zijn toenmalige ideeën, tot een ideale communist moest ontwikkelen.