Leo is een jonge beeldhouwer met veel talent, maar weinig kapitaal. De jongen wordt opgevoed door de gegoede familie Pavelyn en bouwt een diepe band op met Rosa, de dochter des huizes. Naarmate Leo ouder wordt groeit de band uit tot een smachtende verliefdheid, maar het klassenverschil belet hem aan zijn gevoelens toe te geven. Voordat Het ijzeren graf verscheen werden liefde en wanhoop nog nooit zo treffend beschreven in de jonge Vlaamse literatuur. Het boek geldt als een hoogtepunt in het oeuvre van Conscience.