Koninklijke kampioenen, vallende edelen en vloekende vorsten: verhalen van achter de coulissen van de coronation door een meesterverteller en anglofiel. De Engelse kroningsceremonie kent haar oorsprong in 973, toen de benedictijn Dunstan het hoofd van koning Edward de Vredevolle zalfde en vervolgens kroonde. Sindsdien volgde men hetzelfde stramien. Dat stramien kende een hobbelig parcours: de aanwezige menigte durfde wel eens luidruchtig te beginnen eten en drinken, een te kronen tienjarige viel in slaap tijdens de ceremonie, de kroningskroon donderde op de grond, een monarch had meer oog voor zijn maîtresse dan voor zijn koningin – eentje moest zelfs letterlijk uit een vrijpartij worden gesleurd –, het koor zong vals of wachters aan de poorten van Westminster Abbey schrokken zo hard van het gejuich dat opsteeg dat ze van de weeromstuit Londen begonnen te plunderen. Kroon en scepter is de ideale gids om een belangrijk onderdeel van de Britse monarchie in een ander licht te zien.