Een beetje tot zijn eigen verbazing is koning Albert II uitgegroeid tot een van de populairste vorsten uit de Belgische geschiedenis. En dat zonder blijk te geven van een al te grote ondernemingslust. Waar zijn voorgangers initiatiefnemers waren – uit expansiedrang, of gedreven door de wil een land of een geloofsovertuiging te verdedigen – beperken zijn inspanningen zich tot dat wat van hem wordt verwacht. In een periode bovendien waarin de monarchie voortdurend ter discussie wordt gesteld en wordt belaagd door familiale perikelen en fouten.

Albert II. De koning lacht schetst het ontwapenende portret van een man die tegen alle verwachtingen in koning werd van een moeilijk bestuurbaar land. Die geconfronteerd werd met pijnlijke situaties, zonder daarbij de glimlach te verliezen. Die kracht wist te putten uit zijn zwakheden en zich net daardoor toont als een vorst van deze tijd: een staatshoofd, een (groot)vader, een echtgenoot en - vooral - een mens...