‘Dagboeken uit Congo zijn uittreksels uit mijn dagboek dat ik, van ambtswege, verplicht was bij te houden. Alles wat ik erin beschreven heb, stemt met de waarheid overeen en heeft werkelijk plaatsgehad. Daar ik echter ook aan het beroepsgeheim gebonden ben, heb ik hier en daar de namen van personen, stammen en plaatsen veranderd. Deze uittreksels waren oorspronkelijk niet bestemd voor het grote publiek doch ik ben van gedachte veranderd. Het geeft de lezer een idee van hoe het ginder gesteld was tijdens mijn verblijf. Toen heette dit land nog “Onafhankelijke Congostaat” met koning Leopold II als soeverein’.
Désire Bossaerts kon in juni 1904 als staatsambtenaar naar Congo. Als gewestbeheerder in de hoofdstad Boma had hij als taak geschillen en misdaden te onderzoeken en de mogelijke schuldigen te laten berechten. Deze overtredingen werden niet alleen op of door zwarten, maar vaak ook op of door blanken gepleegd. Zijn verslag van zijn moeizame reizen door de jungle met een konvooi van vaak meer dan honderd boys, dragers, tolken en soldaten, spreekt tot de verbeelding. Elk onderzoek leest als een nieuwe ontdekkingsreis. We maken kennis met meerdere stammen en met de levenswijze, zeden en gewoonten uit die tijd. We krijgen ook een beeld van de blanken, die – vaak ten prooi aan heimwee en eenzaamheid – op vele vlakken hun boekje te buiten gingen.