Het korte leven van Jotie T’Hooft duurde van 9 mei 1956 tot 6 oktober 1977. In de nacht van 5 op 6 oktober slaagde zijn derde zelfmoordpoging, door het toedienen van een overdosis heroïne. Zijn hele werk is van dood en vergankelijkheid doordrenkt. Hij was geboren maar wilde kennelijk niet leven, en zeker vanaf zijn dertiende, toen hij zijn eerste gedichten schreef, was die doodsdrift er al.