Oorlog tegen wil en dank. - Robert Anderson.

De jonge luitenant der mariniers kende de oorlog alleen uit boeken en van de televisie... totdat hij in Vietnam gestationeerd werd en de verschrikkingen van de groene hel ook zijn leven gingen beheersen. Het peloton waarover hij het bevel voerde, had zware verliezen geleden. Tweederde van manschappen was gedood en degenen, die het er levend afgebracht hadden, waren verbitterd en bang. De diensplichtigen, die de wrede oorlog verafschuwden, hadden nog maar één doel voor ogen: te overleven om zo gauw mogelijk naar huis terug te keren. Doch ook de droom van een veilige thuiskomst bleek velen, toen het Tet-offensief losbarstte en het strijdtoneel veranderde in een immense poel van bloed en tranen, een bedrieglijke illusie.