Intrigerend dagboek vol onthullingen van de bekende Zweedse kinderboekenschrijfster, die tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de Algemene Veiligheidsdienst werkte.

Verder heb ik ergens in een krant gelezen dat de Polen en Russen hebben afgesproken dat ‘al het oud zeer’ tussen hen nu vergeten is. Ik vond dat een schattige aanduiding voor een vijandschap van vele eeuwen en een onderdrukking van een eeuw van Russische kant. Maar de haat tegen Duitsland kan blijkbaar van alles veroorzaken.

Astrid Lindgren is een van de belangrijkste en bekendste kinderboekenauteurs ter wereld. Minder bekend is dat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog voor het Postcontrolebureau van de Zweedse Algemene Veiligheidsdienst werkte. Haar taak was om brieven te censureren, opdat er geen schadelijke en gevaarlijke informatie zou worden verspreid. Door dit werk had ze een uniek inzicht in wat er zich in de rest van Europa afspeelde.
Ze hield tijdens de oorlog een dagboek bij. Hierin beschrijft ze haar moedeloosheid over het feit dat men blijkbaar niets heeft geleerd van WO I, maar ze vertelt ook smakelijk over haar eigen leven en over hoe goed ze het in het neutrale Zweden hebben, vergeleken met de rest van Europa. Ze plakt krantenknipsels in en geeft de inhoud weer van enkele brieven die ze voor haar werk bij de brievencensuur gelezen heeft.

Een uniek, boeiend en verrassend genuanceerd verslag van een turbulente tijd.