In de Gustaf Wasaschool in Stockholm gebeurde een paar jaar geleden iets heel eigenaardigs. Het was maandagochtenden de derdegroepers waren aan het lezen. Plotseling werd er op de deur geklopt, heel zachtjes.‘Binnen,’ zei de juf.Maar er kwam niemand binnen. Er werd alleen nog eens geklopt.‘Ga eens kijken wie er is,’ zei de juf tegen de jongen die het dichtst bij de deur zat en Gunnar heette. Gunnar deed de deur open. En daar stonden twee kindertjes, twee pietepeuterige kindertjes. Een jongen en een meisje. Ze waren niet groter dan poppen...Dat waren Peter en Petra, van het minivolk. Elke dag kwamen ze naar school, waar ze een heel klein lessenaartje kregen. En als ze moesten lezen, gingen ze midden op het boek staan. Na school bracht Gunnarhen altijd weer veilig naar de overkant van de drukke weg. Maar na de kerstvakantie komen Peter en Petraniet meer op school terug. Gunnar is verdrietig. Dan valt er een piepklein briefje door zijn brievenbus...