Michael Roads voelde zich altijd al sterk verbonden met de natuur. Op zekere dag begon de rivier tegen hem te praten en hij twijfelde sterk aan zijn verstand. Hierna volgden gesprekken met de Stilte, met een vlucht vogels etc. Uit eindelijk liet hij het maar toe en gaf hij zic aan zijn ongewonde gesprekspartners over. Hij voelde hoe hij zo naar een buitengewone wijsheid werd geleid; de eenvoudige en hoopvolle wijsheid die Roads met dit boek op de lezer overdraagt.