'De zelfkant van Rome' in tweehonderd vijftig gedichten van de onbetwiste grootmeester van het epigram, Marialis (eerste eeuw na Chr.). Zijn scherpe satiren tonen ons een heel ander Rome dan we uit de 'officiële' literatuur van die tijd kennen: Martialis beschrijft, met kennelijk genoegen, vooral het afwijkende, decadente en vulgaire van de mensen om hem heen. Omdat veel van zijn epigrammen onverbloemd erotisch zijn, werden ze lange tijd niet in bloemlezingen opgenomen. in de vertalingen van Frans van Dooren, waarvan een deel al in 1975 verscheen, komen alle kanten van Martialis' dichtwerk aan bod. In deze nieuwe bundel zijn de eerdere drie uitgaven met Martialis-vertalingen die Van Dooren maakte grotendeels opgenomen. Ze werden grondig herzien en speciaal voor deze Salamander Klassiek nog aangevuld met een aantal nieuwe herdichtingen, die het beeld van Martialis' poëtische persoonlijkheid nog vollediger maken.