Gerrit van de Linde was een briljant student theologie te Leiden, hij viel op door zijn welbespraaktheid vanaf de kansel; hij was heel gezien en had veel vrienden onder zijn medestudenten. Veel schulden had hij ook, maar dat was heel gewoon, en de 'stamhouder' die hij bij een volksmeisje verwekt had was ook tot daaraantoe. Maar een hoogleraar in de chemie stelde hem aan de kaak als minnaar van zijn vrouw, en toen had Van de Linde het verbruid. zijn schuldeisers zagen hem al aan lager wal raken, en hij moest uitwijken naar Engeland. De hele geschiedenis, het schandaal, de ballingschap, de aanvankelijk moeizame pogingen een nieuw bestaan op te bouwen, het ontstaan van De gedichten van den Schoolmeester, is af te lezen uit de brieven aan Jacob van Lennep. En wat voor brieven! In proza, poëzie, zelfs in toneelvorm geschreven, vol geestige uitweidingen, kolder, scabreuze grollen - in de vorige-eeuwse letteren is in de verste verte niets dergelijks te vinden.
De schoolmeester Gerrit van de Linde, 1808-1858 was directeur van een school in Londen. Hij werd populair als dichter, onder pseudoniem, dankzij zijn vriend Jacob van Lennep.