Kees Fens schreef in de Volkskrant over De gladde paal van macht, een roman die men zou kunnen omschrijven als een parodie op de geboorte van een nieuwe staat in de derde wereld: 'Een karikatuur heeft Springer van deze historie van ontvoogding, zelfstandigheid, ontwikkeling, aanpassing, staatsgrepen, terugvallen in het oude niet gemaakt. Het bijzondere van deze roman is dat hij een geschiedenis van mensen is; en die dwingen te veel respect, meewarigheid ook, af om hen tot karikaturen te vervormen. [...] Deze auteur fluit tussen zijn tanden. Van verwondering, een beetje van meewarigheid ook. En niet onaangenaam om te horen.'

Over F. Springer schreef Jaap Goedegebuure in de HP: 'Springer is, als wilde men hem toch vooral maar een plaats in het letterkundig Pantheon geven, met allerlei andere schrijvers vergeleken [...] Daar zit iets onrechtvaardigs in, zeker als er bedacht wordt hoe karakteristiek en onvervreemdbaar thematiek en stijl van deze auteur zijn. Springer is Springer.'