Een leeuwerik boven een weiland bevat een keuze uit de gedichten van K. Schippers. Het is de derde druk. Schippers kreeg de P.C. Hooftprijs 1996 voor zijn verhalen en beschouwingen, die in ‘De berg en de steenfabriek’, ‘Museo Sentimental’, ‘Eb’, ‘De vermiste kindertekening’ en ‘Sprenkelingen werden gebundeld. ‘Zilah’ is zijn laatste roman.
Doeschka Meijsing in Elsevier: “Al het werk van Schippers, of het nu om zijn eerste proeven in ‘Barbarder’ gaat, om zijn verzenbundels of om zijn romans, al dat werk is poëzie en essay tegelijk. Maar van die twee toch het meeste poëzie. Uit het gedicht ‘Wit’, dat over het wit tussen de regels van een gedicht gaat, citeer ik de laatste regel: “Wit is een oude meester” K. Schippers houdt zowal van het wit als van de kleur. Hij is meester over de zintuigen.
Rutger Kopland in ‘Het mechaniek van de ontroering’: “Het met ijzeren consequentie en diepe ernst zorgvuldig bestuderen van en zich verbazen over wat ‘bekend’ is, veroorzaakt bij mij dezelfde mengeling van weemoed en hilariteit als het gedrag van de clown die klaar gaat staan om een taart in het gezicht geworpen te krijgen, of verbaasd naar de grond kijkt als hij een ei heeft laten vallen. De clown heeft geen geheugen, geen ervaring, en daarmee alleen maar werkelijkheid.