De ruitervolken van de Aziatische steppen geloven dat iedere jongeman vroeg of laat op een driesprong belandt waar hij kan kiezen tussen (1) een jongen te blijven, (2) een huisvader te worden of (3) het leven van een zwerver te leiden. Maar ook als huisvader mag hij nooit het bestaan van de zwerver ontkennen. In dit boek is het de vader die de zwerver ontbiedt om zijn zoon te helpen, die tobt met een gebroken been dat niet genezen wil. Maar het laatste waar de zwerver zich om lijkt te bekommeren is dat been. Hij noemt de zoon, die Perregrin heet, pesterig Pelgrim en verder lijkt hij in alles het tegendeel van de vader. Zou die zich vergist hebben? De genezer gaat niet alleen zelf ook mank maar is blind, lelijk en onberekenbaar bovendien. Toch is hij wel degelijk een genezer.