'In de toneelkunst van Wanda Reisel zijn we getuige van verlangen naar begrip en tegelijk van de onmogelijkheid daarvan. De taal is het enige houvast. En juist die taal is ongrijpbaar, zoals dromen, zoals illusies. Uit elke scène van Tien stuks blijkt dat toneel een even verbeten als fascinerend spel is om greep te krijgen op de werkelijkheid, die telkens toch weer wegschiet.'
Kester Freriks


Wanda Reisel schreef behalve zes romans ook tien toneelstukken, die op het repertoire stonden van groepen als Baal, Discordia, Carrousel en Het Toneelhuis. De opvoeringen beleefden grote successen en trokken volle zalen.
In Wanda Reisels toneelwerk is de facade een constante factor: aan de buitenkant ervan heerst de ratio, maar binnen bevindt zich een intieme wereld die door chaos wordt geregeerd. Daardoor staat bij Reisel de werkelijkheid altijd net iets uit het lood. De band tussen geliefden en familieleden, tussen vrienden en vreemden, moet keer op keer in taal worden uitgevonden - soms met een messcherpe tong, soms zachtjes smachtend naar liefde.