Dit is slechts het eerste stadium. Zaaier en zaad inwisselbaar:

wij zijn prachtig maar gevoelig en gewend aan de wildernis

dus voeg vooral geen kunstmest toe en geef ons niet te veel water

maar bedek ons met een dun laagje fijne grond

en houd ons klam. Amen.

We zijn altijd ergens en eigenlijk nooit alleen, of we dat nu willen of niet. Maar wat als de aarde waarop we staan ineens als een modderstroom onder onze voeten wegspoelt of ons als los zand door de vingers glipt? Hoe herpakken we ons dan en wat hebben dwaallichtjes, onderwatervogels en een koor boze bloemen ons daarover te zeggen?

Nu we er toch zijn is geen weerspiegeling van de wereld zoals die is, maar een verkenning van de wereld zoals die zou kunnen zijn. De poëzie in deze bundel schept een universum waarin geschiedenissen, verhoudingen en situaties nooit stabiel zijn maar altijd bewegen in de richting van een antwoord op de vraag hoe we er, in godsnaam, dan maar het beste van kunnen maken.