'Hoi mom, was je meteen dood zoals ik denk en hoopof heb je nog geprobeerd uit dat ding te kruipen zoals soms in die vreselijke angstdromen van mij terwijl de brandweer in het wrak stond te zagen. Je moet meteen dood zijn geweest zegt papa. Klopt dat? Je moet me zeggen wat er gebeurd is, alles, precies, want ik weet niets en ik mis je zo ik mis je zo.'

Roosje (15) was zeven toen haar moeder bij een auto-ongeluk om het leven kwam. Sindsdien is ze in zichzelf gekeerd en onzeker. In hoor dromen en fantasieën lopen waan en werkelijkheid gevaarlijk door elkaar. Ze schrijft brieven aan haar moeder en beantwoordt die zelf. Haar vader verdenkt ze van het ergste. Argwanend probeert ze zijn gangen te volgen, die naar kroegen en onderwereldfiguren lijken te leiden. Ze zint op wraak.