De bundel opent met 'Het gevecht der Artemiden', waarin de strijd tussen de wereld van de oude goden en die van het jonge christendom als het ware wordt samengesteld in de ziel van een vrouw in Klein-Azië, die jong sterft...en na drie dagen herrijst, en wier verhaal afwisseling wordt verteld door een heidense vrijgelatene en een christelijke huismeester. De verwarring tussen Gods hemelse en aardse rijk speelt een belangrijke rol in 'De neef van God', welke titel letterlijk is op te vatten. Nog veel absurder is het verhaal van Abbo, de intelligente en wereldse kloosterling die, verbannen naar een soort strafklooster diep in de Zwabische bossen, ontdekt dat zijn schedel begroeid raakt met eetbare zwammen. Speelt 'De abboleet' in de Karolinginsche tijd, in andere verhalen neemt Nolthenius haar geliefde duecento als decor, de tijd van de Franse Contrareformatie, of het hedendaagse Ierland. Het mooiste is misschien wel het titelverhaal over de laatste ontmoeting, in een met liefde beschreve