Ze is voortdurend op zoek naar het Geluk,denkt voortdurend na over het Leven en is voortdurend met de Liefde bezig.
Vooral met de liefdes van haar moeder.
Ze vertelt glashard en tergend traag over “Het einde van Bordzek”, waarin de zoveelste minnaar op zijn gezicht gaat.
Ze wacht ongeduldig op “De komst van Bootsman”, van wie ze droomt ‘dat hij lief is en de mooiste stem van de wereld heeft, en bakkebaarden die hem geweldig goed staan.’
En tenslotte meldt ze dat haar broer, na een ruzie met weer een andere minnaar van haar moeder, naar Charlestown is vertrokken.
Wat doen ze daar in Charlestown? Dansen, zou je denken. Natuurlijk doen ze daar ook gewoon wat iedereen altijd doet: Het geluk zoeken, over het Leven nadenken, en de Liefde niet begrijpen.